Logowanie do poczty

Historia szpitala sięga czasów panowania cara Aleksandra I. Powstały szpital mieścił się w obiekcie po Komorze Celnej.

Rozkwit szpitala nastąpił, gdy stanowisko Dyrektora oraz Ordynatora Oddziału Chirurgicznego objął dr med. Adam Marlicz. Było to 1 stycznia 1934 r. Do wybuchu II wojny światowej zorganizował i unowocześnił kierowaną przez siebie lecznicę oraz rozpoczął (nigdy nie dokończoną) budowę nowego szpitala.

Na początku września 1939r. został ewakuowany ze szpitalem w okolice Żychlina. W 1944r. Niemcy usunęli ze szpitala dr Marlicza. Po wyzwoleniu 23.01.1945r. dr Marlicz powraca na przedwojenne stanowisko do szpitala. Swoje funkcje sprawował do 1956 roku. Odbudowa szpitala trwała 15 lat.
Od 1962 roku rozpoczyna się rozkwit służby zdrowia w powiecie aleksandrowskim, oraz nowy okres odbudowy i przebudowy szpitala powiatowego w Aleksandrowie Kuj. Dyrektorem został lek.med. Antoni Świrkowicz.

Usytuowanie szpitala, które zastał, jak również jego infrastruktura, były fatalne – obejmowały one kilka oddzielnie stojących, wymagających remontu budynków, w których mieściły się oddziały, kuchnia, pralnia, prosektorium, mieszkania dla personelu. Wjazd na teren szpitala szpeciły stare garaże, ponadto bezpośrednie sąsiedztwo linii kolejowej i głównej ulicy miasta ograniczały możliwości rozbudowy. Dodatkowo dyrektor Świerkowicz zastał szpital z poważnymi brakami personelu medycznego. Brakowało lekarzy, pielęgniarek, laborantów, techników. Wyposażenie szpitala również pozostawiało wiele do życzenia. Sytuacja szpitala była więc bardzo trudna (Maśliński J., Na cześć dr Antoniego Świrkowicza).

Uzyskując przychylność władz miejskich, dr Świrkowicz przystąpił do realizacji planów rozbudowy i unowocześnienia szpitala. W pierwszej kolejności zajął się remontem budynku, w którym mieściła się chirurgia, ginekologia z położnictwem i oddział gruźliczy. W niedługim czasie budynek ten został wyremontowany, dobudowano do niego drugie, a po latach trzecie piętro. Likwidacja garaży poprawiła estetykę otoczenia, a wybudowanie nowego budynku, w którym zlokalizowano prosektorium z pracownią histopatologiczną spowodowało, usprawnienie pracy – badanie preparatów operacyjnych odbywało się na miejscu i nie trzeba było wysyłać ich do innych ośrodków. Znalazło się też miejsce na kaplice pogrzebową.

Wybudowanie łącznika pomiędzy oddziałem chorób wewnętrznych, a przychodnią powiększyło powierzchnię i liczbę łóżek oddziału.

Kolejnym dziełem dyrektora Świrkowicza była budowa i organizacja Punktu Krwiodawstwa, stacji Pogotowia Ratunkowego oraz zapewnienie mieszkań służbowych. Szczególnie ważne było zorganizowanie nowego Punktu Krwiodawstwa, gdyż pobieranie krwi mogło odbywać się już codziennie w dobrych warunkach, a nie jak poprzednio, dwa razy w tygodniu w małym pomieszczeniu nad kuchnią. Dzięki temu rozwinęło się w powiecie Honorowe Krwiodawstwo (tamże).

Historia Zakładu Opieki Zdrowotnej w Aleksandrowie Kujawskim, dalej zwanego w skrócie Z.O.Z., rozpoczyna się w 1973 roku . Wtedy to rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 20 lutego 1973r. ( Dz.U. Nr 7, poz. 52), w sprawie organizacji zespołów opieki zdrowotnej nastapiła integracja istniejących terenowych placówek służby zdrowia. Dotychczasowe, samodzielnie działające na terenie byłych powiatów - szpitale rejonowe i powiatowe, przychodnie, stacje pogotowia ratunkowego, zostały połączone tworząc zespoły opieki zdrowotnej.

Obszar działania Z.O.Z. obejmował powiat Aleksandrowa Kujawskiego, zamieszkały przez 54.700 mieszkańców, w tym w miescie -23.400 osób, na wsi - 31. 210 osób.

Lata 90 to okres debaty nad stanem technicznym szpitala. Dzieło modernizacji rozpoczął Dyrektor Antoni Świrkowicz, a po jego przejsciu na emeryturę kontynuował Dyrektor Bogdan Piernikowski - lek. stomatolog. Za jego kadencji od 1.05.1991r. do 31.03.1999r. wykonano najwięcej prac modernizacyjnych.
Wraz z wprowadzeniem w 1999 roku reformy ochrony zdrowia oraz nowego podziału administracyjnego kraju powiat stał się organem założycielskim dla samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

Od 1999 roku rozpoczęto proces restrukturyzacji i przekształceń zakładu, który przypadł na koniec kadencji Dyrektora B. Piernikowskiego i po nim przejmującego obowiązki mgr inż. Jerzego Hałasa – kierującego zakładem od 1.04.1999r. do 21.10.2003r. oraz jego zastępcą lek. Eugeniuszem Markiem.
Z dniem 31.10.2003 r. uchwałą Nr X/107/03 Rady Powiatu w Aleksandrowie Kuj. SPZOZ zostaje postawiony w stan likwidacji. Funkcję likwidatora pełni mgr Zbigniew Jankowski.

Od 1.12.2003 r. stanowisko Zastępcy Dyrektora ds. lecznictwa obejmuje lek. Piotr Bazała ze względu na przejście poprzedniego zastępcy na emeryturę.

1.12.2003 r. Rada Powiatu w Aleksandrowie Kuj. podejmuje uchwałę w sprawie utworzenia Spółki z o.o. będącej organem założycielskim dla NZOZ w Aleksandrowie Kuj. Na Prezesa spółki zostaje powołany mgr Zbigniew Jankowski, który również zostaje powołany na stanowisko Dyrektora NZOZ "Szpital Powiatowy" w Aleksandrowie Kuj. Na zastępcę dyrektora ds. lecznictwa powołany zostaje lek. Piotr Bazała.W roku 2007 zastępcą dyrektora ds. lecznictwa zostaje lek. Krzysztof Kettner, który pełni tę funkcję do grudnia roku 2011.

W połowie roku 2011 , na miejsce mgr Zbigniewa Jankowskiego, zostaje powołany nowy prezes spółki i dyrektor szpitala, mgr Mariusz Trojanowski, a koordynatorem ds. medycznych od roku 2012, zostaje dr n. med. Jerzy Beciński.

Nowo powstały zakład kontynuuje wieloletnie dzieło rozbudowy szpitala, poprzez zakup nowego, specjalistycznego sprzętu medycznego, m.in. tomografu komputerowego, nowego aparatu rtg, USG, laparoskopu, histereskopu, aparatury do krioterapii i kriochirurgii, sprzętu do kolonoskopii gastroskopii czy neuromonitoringu, w przebiegu operacji tarczycy. W związku z tym ostatnim, w styczniu 2012 roku odbyły się w szpitalu warsztaty dla chirurgów. Ich celem było zaprezentowanie innowacyjnej, bezpiecznej metody operacyjnej, podczas której operujący mają możliwość obserwacji przebiegu nerwu krtaniowego wstecznego. W tradycyjnej zabiegu dość często ulegającemu uszkodzeniu, niosąc powikłania okołooperacyjne mające niejednokrotnie dramatyczne konsekwencje, do utraty głosu włącznie.

Poprawie ulega stopniowo infrastruktura szpitalna. Jednak w dobie nowych przepisów o działalności podmiotów leczniczych, szpital czeka dostosowanie jej do określonych wymogów w latach 2014 – 16. Wiązać się to musi z poniesieniem ogromnych nakładów finansowych.

Szpital zarządzany przez Prezesa Mariusza Trojanowskiego, pomimo trudności finansowych związanych między innymi z brakiem płatności za tzw. nadwykonania przez NFZ, dokonuje sukcesywnie remontów i modernizacji infrastruktury we własnym zakresie oraz ze środków własnych. Są to m.in. kompleksowe restauracje laboratorium, pralni, komory dezynfekcyjnej, oddziałów szpitalnych, wymiana płytek, brodzików na oddziale rehabilitacyjnym, wewnętrznym i chirurgicznym.

W roku 2011 podpisano umowę na świadczenie usług w zakresie teleradiologii. Dzięki temu szpital ma całodobowy dostęp do lekarzy specjalistów radiologii oraz diagnostyki zabiegowej. Za pomocą łączy internetowych, mogą oni dokonywać oceny i opisu badania radiologicznego.

W roku 2011, na zaproszenie Prezesa Trojanowskiego, szpital odwiedzany był przez posła na sejm – Marka Wojtkowskiego z okręgu toruńskiego PO, oraz kardynała Zenona Grocholewskiego.



W roku 2011 szpital w Aleksandrowie Kujawskim wprowadził projekt WHO – Bezpieczna Chirurgia Ratuje Życie. Był wówczas 17 szpitalem w kraju, który wdrożył projekt oraz integralną jego część – okołooperacyjną kartę kontrolną. Obecnie takich szpitali w Polsce jest ok. osiemdziesięciu. Projekt jest pilotowany przez Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie zdrowia w Krakowie. Ma na celu poprawę bezpieczeństwa zabiegów chirurgicznych i poprawę jakości usług medycznych, a także zwiększenie oszczędności w antybiotykoterapii.

Podczas kadencji Prezesa Mariusza Trojanowskiego, szpital otrzymał Certyfikat Europejskiej Sieci Szpitali Promujących Zdrowie – HPH. Certyfikat opiewa na lata 2011-2015. Szpital w Aleksandrowie Kujawskim, jako jeden z 859 szpitali na świecie otrzymał certyfikat WHO, przyznawany szpitalom promującym zdrowie. Misją HPH jest wdrożenie idei, wartości, strategii i standardów w obszarze promocji zdrowia do struktur organizacyjnych i kultury szpitali oraz innych placówek ochrony zdrowia. Celem tych działań jest wzmocnienie zdrowia poprzez poprawę jakości opieki zdrowotnej oraz zacieśnianie relacji między szpitalami a społecznością i środowiskiem, ku satysfakcji pacjentów, ich rodzin i personelu placówek. W marcu 2012, nasze laboratorium analityczne, uczestniczyło w krajowym programie zewnętrznej oceny jakości dla laboratoriów immunologii transfuzjologicznej (KPZOJ LIT).

13 lipca 2012 roku, szpital wzbogacił się o nową karetkę S. Jest nowocześnie wyposażoną w niezbędny sprzęt do ratowania życia. Ponadto jest bardziej funkcjonalna i przestronna od poprzedniej. Koszt zakupu to ok. 400 tyś. zł. W związku z zakupem pojazdu, szpital obchodził małe święto. Powitanie odbyło się w gronie zaproszonych gości, dyrekcji szpitala oraz kierowników, a także kierowców i ratowników medycznych.



We wrześniu 2012, kierownik szpitalnej apteki – mgr Ewa Włodarska otrzymała wyróżnienie Pomorsko-Kujawskiej Izby Aptekarskiej - „Aptekarz Roku”, uhonorowane branżową statuetką z postacią dr Galena. Kapituła przyznaje te wyróżnienia z okazji Ogólnopolskiego Dnia Aptekarza.

W styczniu 2013 roku, aby podnieść standard i jakość posiłków szpitalnych, oszczędzając przy tym środki finansowe, zrezygnowano z kuchni szpitalnej na rzecz cateringu.
Zakład obecnie udziela następujących świadczeń zdrowotnych:

• Leczenie stacjonarne w zakresie:

• chorób wewnętrznych z intensywnym nadzorem kardiologicznym,

• chirurgii ogólnej i onkologicznej,

• położnictwa i ginekologii,

• opieki nad noworodkiem,

• pediatrii,

• intensywnej opieki medycznej,

• opieki długoterminowej,

• rehabilitacji,

• psychiatrii.

• opieki długoterminowej w Zakładzie Opiekuńczo Leczniczym.

• Pomoc doraźna w zakresie zespołów wyjazdowych "R" i "W" udzielających świadczeń osobom poszkodowanym w wypadkach i kolizjach samochodowych, w nagłych zachorowaniach, w tym w przypadkach z zagrożeniem życia.

• Udzielanie indywidualnych świadczeń zapobiegawczo-leczniczych w formie ambulatoryjnej specjalistycznej opieki zdrowotnej.

• Rehabilitacja lecznicza.

• Diagnostyka.

do góry